Het verblijf op Kreta

Hoi,
Ik ben nu op Kreta. Na de lange reis waren we eindelijk aangekomen op Kreta. We zijn er nu al best lang, maar ik heb nog geen tijd gehad om te schrijven. Maar nu dus wel. Er is heel veel gebeurd sinds we zijn aangekomen. We werden eerst in een soort van kerker/gevangenis gegooid. Daarna kwam Ariadne, de dochter van koning Minos. Ze was zo mooi! Ik kon mijn ogen niet van haar af houden. Daarna moesten we weer in de kerker, maar Ariadne stopte stiekem een briefje in mijn hand, dit stond erop:

Lieve Theseus,
Ik bewonder je, je kracht en moed en schoonheid.
Blijf opletten, want vannacht kom ik langs.
Ariadne

Dat vond ik natuurlijk erg vreemd, maar later kwam ik erachter waarom ze dat deed. Ze kwam inderdaad die nacht langs bij de kerker. Ze riep mijn naam en ik ging naar haar toe. Ze zei één ding en naar na ging ze weer weg, ze zei: 'Als jij, Theseus, mij naar het mooie Athene brengt en met mij trouwt, ben ik bereid jouw en de kinderen te redden.' Met die woorden verdween ze weer in de donkere nacht. Raad maar wat ik toen gedaan heb. Natuurlijk ik heb gezegd dat ik met haar wilde trouwen en haar mee zou nemen naar Athene. Want wie wil dat nou niet! Het werd die nacht nog een lange nacht. Maar de volgende ochtend werden we mee genomen naar het labyrint. Dat was gisterochtend. Ariadne gaf mij, zonder iets te zeggen, een lange gouden draad. Ik moest even nadenken, want wat moet je nou weer met een gouden draad! Maar daarna begreep ik het. Bij de foto's zie je een foto dat Ariadne de draad aan mij geeft. (De kinderen waren de hele tijd foto's aan het maken) Ik maakte de draad aan de deur vast, zei tegen de kinderen dat ze bij de uitgang moesten blijven en ging toen het labyrint in. Ik hield de draad vast, zodat ik op de terugweg niet zou kunnen verdwalen. Het werd een lange tocht, ik weet niet precies hoelang het duurde voordat ik de minotauros vond, want ik mocht mijn mobiel niet mee naar binnen nemen. Maar voor mijn gevoel duurde het wel 4 uur. Ik bleef maar zoeken en zoeken, maar het labyrint is zo groot! En alle gangen lijken op elkaar. maar na heel wat geslenter vond ik de minotauros. Hij lag op de grond te slapen, maar toen ik naar hem toe ging, gingen zijn ogen open. Ik stormde snel op hem af, pakte zijn kop vast en sloeg hem een paar ik heel hard op zijn kop. Hij was dood. En oja, voor degenen die het niet weten, de minotauros is half mens, half stier hij woont in het labyrint om de kinderen op te eten (zie foto). Toen ik hem had verslagen ging ik snel terug naar de uitgang, dat was makkelijk, want ik hoefde alleen maar de draad te volgen. Toen ik terug kwam viel Ariadne blij in mijn armen. Ik ben ook zo blij!!! Daarna zijn we samen met de kinderen naar het schip teruggegaan. We hebben een vuur gemaakt op het strand en daar zit ik nu te schrijven. Morgen gaan we met het schip vertrekken, op weg naar Athene! Waarschijnlijk stoppen we nog ergens onderweg bij een eilandje om feest te vieren, maar dat zien we dan wel weer. Nu ga ik snel slapen want ik ben nogal moe geworden van dat labyrint.
Doei!